Patron Szkoły: Król Jan III Sobieski
Ponad wszystkie moje korzyści
przedkładam
pomyślność Rzeczpospolitej
Wprowadzili nas za młodu – pisał potem Jan III – obyśmy nie byli wyrodkami od przodków swoich, wystawiając nam i na oczy, jeszcze w dziecinnym będąc wieku, wielką sławą, ich odwagę i ochotę na zaszczyt Kościoła Bożego i Ojczyzny, kazawszy nas zaraz z abecadłem tego wiersza uczyć z nagrobka pradziada naszego: „O quam dulce et decorum pro mori” (o jak słodko i chlubnie umierać za ojczyznę!)
„Olbrzymiej fortuny, układanych manier, pełen wdzięku i radosnych lekkomyślności, jaśniał młodością, sił i zdrowiem. Był pięknym mężczyzną. Wysokiego wzrostu, kształtny i postawny, miał żywe, głębokie oczy, orli nos, piękne włosy, twarz jasną, opromienioną pogodą i szczerością. Z przyrodzenia wesoły, posiadał temperament jak proch zapalny, skłonny do wybuchów.”
„Dowodził nigdy prawie nie śpiąc, nigdy się nie rozbierając, ognia nie niecąc, ledwie co jedząc, bo w spustoszałym kraju o bochenek trudniej niż o tysiąc Tatarów.”
Hymn Szkoły
1. Dzisiaj wielkie święto Szkoła rozśpiewana
Sławi uroczyście imię Króla Jana
Wiwat Król Sobieski, nasza duma chwała
Ojczyzna cię wielbi, kocha Polska cała
2. Powiódł on do boju husarskie oddziały
Chocim, później Wiedeń, w glorii go witały
Wiwat Król Sobieski, nasza duma chwała
Ojczyzna cię wielbi, kocha Polska cała
3. Jego życie wzorem naszym niech się stanie,
Miłość do Ojczyzny, ksiąg umiłowanie
Wiwat Król Sobieski, nasza duma chwała
Ojczyzna cię wielbi, kocha Polska cała